24 Ocak 2013 Perşembe

Önce yazdım sonra başlık aradım,aslında ben bu yazıda bir hayli saçmaladım :)

Bazen küçümserim gücümü.

Enderdir böyle zamanlar ama vardır.

İliklerime kadar hissederim bazı zamanlar çaresizliği,acizliği,

''Elden hiç bir şey gelmezliği''...

Yaşarım işte tüm bunları en dibine kadar.

Ama biter.

Çabuk geçer bu hiçsizlik.

Güçlü olduğuma inanırım 'her daim' diyebileğim kadar çoğu zaman...

Gücüm,''etrafı kırana geçirmek' anlamında değildir ama.

Gücüm, '' kırılıp dökülenleri yeniden bir araya getirmek adınadır.''

Yapıcıdır gücüm.

Hay aksi ki,etrafımız yıkıcı güçlerle sarılı...

Özellikle de benim etrafım,niyedir bilmiyorum.

Ve yeniliyorum bazen böyle insanlara.

İşin tuhafı, yenildiğim için şanslı hissediyorum kendimi.

Çünkü ben kabul edebiliyorum yenilgiyi.

Aslında belkide kabullenebildiğim için güçlüyüm.

Aslında belkide kazanmaktır bazı zamanlar 'güçsüzlük'

Kiminin benim gibi kaybettiği güçlü zamanları var bu hayatta.

Kimininde kazandığı güçsüz zamanları.

Ne kaybetmek güçsüz olmaktır bana göre, ne de kazanmak güçlü olmak...

Ne çok uzadı cümlelerim böyle,getiremedim sonunu bir türlü.:)

Velhasıl, ben elimden uçup gidenlere rağmen güçlü hissedebildiğim için mutluyum çokça...;)

Hem küçük bir itiraf: ''iyiki de ellerimden uçup gitmişler.'':)

Beyaz olsun günlerim artık Allahım, siyah yeterince anlam buldu yüreğimde.

Beyaz olsun,içinde tüm renkleri gizliyen.

Fazla dolmuşum bu gece anlaşılan,ben yazıyorum içim konuşuyor,ben yazıyorum,içim hiç susmuyor...:)

Neyse,yazım saçma bir yere varmadan gidiyorum.

Giderken sizin içinde beyaz günler diliyorum...;)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder